Συγκεκριμένα, σύμφωνα με μελέτες, το 54%-60% των παιδιών με εγκεφαλική παράλυση είναι ανεξάρτητοι περιπατητές, το 10%-16% βαδίζουν με βοήθημα, ένω το 30% χρησιμοποιούν αναπηρικό αμαξίδιο. Επιπρόσθετα, τουλάχιστον το 60% των παιδιών με εγκεφαλική παράλυση παρουσιάζουν κινητικά προβλήματα του ενός ή/και των δύο άνω άκρων για τον χειρισμό αντικειμένων σε καθημερινές δραστηριότητες, όπως φαγητό, ντύσιμο, γράψιμο, πέταγμα/πιάσιμο μπάλας κ.λ.π.

Χωρίς φυσικοθεραπεία και ορθοπαιδική διαχείριση το παιδί με εγκεφαλική παράλυση μπορεί να επιδεινωθεί σωματικά και να μειωθεί η ικανότητα μετακίνησής του, πέφτοντας σε χαμηλότερο επίπεδο αδρής κινητικής λειτουργίας (GMFCS).