Κατά την διάρκεια της εφηβείας οι αυξημένες δυσκολίες δε συνδέονται πάντα με επιδείνωση των υπαρχόντων αδυναμιών, απλώς λόγω της ηλικίας, τα προβλήματα συμπεριφοράς δε είναι τόσο διαχειρίσιμα συγκριτικά με την παιδικλη ηλικία. Ένα παιδί στην εφηβική ηλικία μπορεί να βελτιωθεί και τα προβλήματα που προκύπτουν να οφείλονται στο ευρύτερο περιβάλλον του (αλλαγή σχολικού πλαισίου, ζητήματα αποδοχής).

Εξαιτίας των κοινωνικών και λεκτικών ελλειμάτων η κοινωνική ζωή ενός αυτιστικού παιδιού μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά, καθώς δεν μπορεί να διαχειριστεί ορισμένες καταστάσεις με αποτέλεσμα να ενδίδει σε πιέσεις συνομήλικων και να παρουσιάζει επαναστατική συμπεριφορά είτε βρίσκεται στο σχολικό περιβάλλον, είτε όχι. Γι αυτό απαιτείται συνεχής προσπάθεια για την ρύθμιση των ιδιαιτεροτήτων ενός αυτιστικού παιδιού καθώς μεγαλώνει.